Na de introductie

Je hebt deelgenomen aan de introductiecursus en het clubexamen gehaald. En hoe gaat het nu verder?

Het staat iedereen vrij om al dan niet met een ‘maatje’ lekker te gaan varen vanaf de club.
Of om mee te gaan met een door de club georganiseerde tocht, mee te doen met kanopolo, of op woensdag- of donderdagavond aan te sluiten bij een vlakwater- of grootwateractiviteit.
Maar inmiddels hebben we ook begrepen dat sommigen dat best moeilijk vinden: omdat ze het lastig vinden om een maatje te vinden, omdat ze niet de langzaamste willen zijn tijdens een tocht of omdat ze onzeker zijn over hun kanotechniek.

Daarom willen we zorgen voor een overbrugging. Voor degenen die daar behoefte aan hebben: een extra les techniek, een kort tochtje en een appgroep met mensen in dezelfde situatie. Of zomers lekker op de plas klooien met reddingoefeningen en dergelijke. Zo krijg je meer zelfvertrouwen en leer je andere mensen kennen. Je zult merken dat hoe vaker je vaart, hoe leuker en makkelijker het wordt.

En we zijn er voor vragen, advies en noem maar op. Met de bedoeling dat je gewoon kunt gaan doen, waarvoor je met kanoën bent begonnen:

Lekker varen!

Wil je op de hoogte blijven van tochten, workshops, thema-oefenavonden of andere activiteiten, meld je dan aan bij een Whatsappgroep. Dat kan door een mailtje te sturen via onderstaande linkjes.

Groepen waarvoor je je op Whatsapp kan aanmelden om op de hoogte te blijven:

• Stukje kanoën (Vlakwater)
• Grootwater

Vragen?

Mail Marian vH of Birgit B via nadeintroductie@kanorijnland.nl.

Verslag kampeertocht met Na-de-Introductie

Hoe leuk is dat? Birgit en Marian organiseerden van 2 op 3 augustus een proefkanokampeertocht. Laagdrempelig vanaf de vereniging weg, een mooi stukje varen naar een camping bij de Kaag, 1 nachtje slapen, en weer terug. Ik, als waar luxemens, vond kamperen erg spannend. Maar 1 nachtje? Dat durfde ik (Amber) wel aan!

Op vrijdag 2 augustus ontmoetten we onze medekampeerders op de vereniging. Het driftig volstouwen van onze boten verbroederde (verzusterde?) direct. En wonder boven wonder bleek zo’n beetje alles te passen! De groep was een mix van ervaren vaarders en nieuwe leden en van ervaren kampeerders en totale leken (zoals ik). Leuk!

Anita: “Ik vond het al heel spannend met het hele inpakken! Ik had het nog nooit gedaan. Maar het is ons gewoon gelukt!”

En toen, de boten ter water. Ik weet zeker dat mijn boot 200 kilo woog (zo voelde het althans). Maar hij bleef drijven, en eigenlijk merk je helemaal niks van al dat extra gewicht. We vaarden in een lekker tempo naar de Kaag. Marian en Birgit hadden een pauzeplekje op het oog bij een weiland, met een wel heel hoge kade. Maar dat was geen enkel probleem.

Sonja: “We zijn allemaal uitgestapt bij die hoge kade, niemand mopperde, iedereen deed het. Terwijl het een mega moeilijk examenonderdeel is! En het klotste! Maar niemand viel erin.

Daarna vaarden we verder. We hadden er lekker weer bij. Het zonnetje scheen en het was ook weer niet té druk op het water. Het was nog maar een klein stukje naar camping ‘t Haasje. Daarna sjouwden we de boten naar het kampeerveld en gingen we ons kamp opbouwen.

Carolina: “Het werd pas echt warm toen we de tenten op gingen zetten. Daarna een welverdiende koude duik!”

In no time zette iedereen z’n tentje op, namen we een verfrissende duik, en stationeerden we onszelf met een biertje en een bitterbal op het terras. Snel schreven we onze eerste indrukken van het kamperen op voor dit verslag. 

Daarna was het tijd voor het avondeten! En tja, daar hadden de ervaren kampeerders toch het voordeel.

Angeniet: “Ik vond het een wonder dat kano's vol zaten met hele keukens, hotelsuites, 3 sterren Indiase maaltijd”

Het campingleven is voor mij onbekend. Lopend langs alle campingplaatsen werd wel duidelijk dat camping ‘t Haasje een plek is om te relaxen voor een bont gezelschap mensen. 

Nicole: “Amber kwam ineens aanlopen met iemand die ze op de parkeerplaats had ontmoet, een mevrouw met een Oostenrijkse jurk en instrument."

In de avond dus genoten van live muziek en gezelligheid. En van de natuur, die in het donker ineens op een heel andere manier tot leven kwam. Kieviten vlogen laag over en lieten van zich horen.

Angeniet: “We kregen een kievitenconcert in de avond.” 

Sonja: "Er waren vleermuizen en kieviten “

De volgende ochtend werd ik wakker van een schaap die aan mijn tent likte, en Birgit die er een beetje om moest lachen. Het heeft wel wat, het campingleven! We verzamelden weer in een kringetje tussen onze tenten om te ontbijten. Wat bleef iedereen het meeste bij?

Marian: “Ik wou kieviten zeggen!!” “Maar Het mooiste was de groep. Ja, ons en de kieviten. En de koeien. En de ganzen.  

Ja 's Ochtends vroeg, zo rond zeven uur toen begonnen die koeien en die ganzen, die kwamen overvliegen om naar de kaag te gaan. Prachtig!“

Birgit: “IEDEREEN heeft alles mee in z'n boot! Knap! En ondanks een paar hoge uitstappen en behoorlijk klotsend water op de Kaag niemand te water. Dat deden we wel bij de camping, lekker zwemmen. "Zo fijn dit!”

Nicole: “Bovenal de gezelligheid!”

Luisa:”Ik vond het waanzinnig.  

Volgende keer een ander brandertje mee, maar het is gelukt, de aanhouder wint. Ik vind het mooi dat je weggaat met een groep die elkaar helemaal niet kent, en dat het zo gezellig is”

We pakten onze boten in, sleepten alles weer naar het water toe, en gingen via mooie watertjes terug naar Leiderdorp. Inmiddels waren we allemaal natuurlijk ervaren kanoërs, en werd er wild van peddels gewisseld om te kijken wat het lekkerst vaart. Dat is natuurlijk ook een voordeel van zo’n groep!


Voor mij persoonlijk een magisch moment toen we langs de befaamde ijsboerderij vaarden, waar je aan de waterkant een ijsje kunt krijgen, maar waar ik nog nooit iemand heb gezien. Er liep een mevrouw en die voorzag ons prompt van ijs!

Luisa: “En hoe goed smaakt een ijsje dat je bij de boerderij, op het water, in je kano eet!”

Het was voor mij een geslaagde minivakantie. Leuk om zo kennis te maken met het kamperen. Het is natuurlijk fantastisch dat je gewoon spullen in je bootje kunt doen en dan gewoon genoeg bij je hebt om ook nog te overnachten. Ik ben een klein beetje van mijn kampeerangst af, dus ik zou wel makkelijker nog eens gaan kamperen. Maar diep van binnen blijf ik wel een luxemens, en waardeer ik nu extra mijn zachte bed waar doorgaans geen schapen aan likken.

Iedereen: “We willen de vaarleiders Birgit en Marian bedanken voor het prachtige initiatief en de geweldige organisatie!”

Verslag tocht Nieuwkoopse Plassen:

Verslag van Kayaktrip over de Nieuwkoopse Plassen, 13 april 2024

In de aankondiging van de 'Na de introductie - Yes we can_oe! –app’ voor beginners, beheerd door Marian en Birgit, werd een kayaktrip over de Nieuwkoopse Plassen aangekondigd. Op de trailer konden 11 boten mee. Na veel enthousiaste reacties en enkele afzeggingen waren we uiteindelijk met 6 deelnemers, die allemaal al minstens 3 jaar lid waren!

Het was prachtig weer. Birgit, onze ervaren vaarleidster, had een geweldige trip uitgestippeld. We begonnen onze dag bij de Werkschuur de Kievit van Natuurmonumenten bij de Woerdense Verlaat. Daar was een perfecte ruimte vlakbij het water om auto's en de trailer te parkeren. Op het terrein was zelfs een toilet, al werkte de rode knop op dat moment totaal willekeurig. Terwijl we wachtten op de scouting die hun 5 zeilboten moesten optuigen, maakten we ons klaar voor de tocht.

We begonnen met de rode (rust, ruimte, riet) route, die ons door een prachtig stuk van dit waterrijke gebied leidde. Het was werkelijk een genot om op ooghoogte langs de velden met wollegras (of veenpluis) te peddelen.

Na een tijdje verlieten we de gebaande ‘paden’  en leidde Birgit ons vakkundig naar de gele route, die uiteindelijk bij Nieuwkoop uitkwam. Daar - op een van de kleine eilandjes met een aanlegsteiger - hielden we halt voor de lunch. We waren blij verrast dat de 5 zeilboten van de scouting op het punt stonden om te vertrekken.

Ondertussen was de wind flink aangewakkerd. Het was een behoorlijke uitdaging om de plas over te steken om daarna de tocht langs kronkelende watergangen langs rietlanden en bosjes te vervolgen richting de werkschuur.

We stopten nog een keer om te genieten van het gezang van de rietzangertjes of om zelfs even te eskimoteren. Eenmaal terug bij de werkschuur waren de zeilboten van de scouting ook al aan het afmeren.

Met vermoeide armen sloten we onze kayaktrip over de Nieuwkoopse Plassen af. Bedankt voor dit mooie uitje door dit prachtige gebied.